Onze Vader deel 3
Het einde
Voordat we verder gaan met de volgende regels van het Onze Vader kijken we eerst naar het einde van het gebed. Als we nauwkeurig kijken is de vraag eigenlijk: hoe eindigt het gebed volgens:
A. NBV 21.
[Want aan U behoort het koningschap, de macht en de majesteit, in eeuwigheid. Amen.]
NBV21 heeft een voetnoot, namelijk: “6:13 Het gedeelte tussen vierkante haken is een oude toevoeging aan de Griekse tekst.”
B. het Evangelie van Mattheus.
Deze opmerking is terecht. Dit gedeelte staat niet in de oudste handschriften en vertalingen en niet bij oude kerkvaders. Het gebed eindigt met “maar red ons van het kwaad”. Jezus zelf heeft het gebed zo beëindigd dat iedere bidder naar keus een lofprijs kon kiezen en uitspreken. Gebruikelijk in de synagoge, maar niet bij heidense christenen. Er zijn een aantal andere aanvullingen te vinden in latere handschriften, allemaal lofprijzingen. Deze NBV21 aanvulling lijkt een bewerking te zijn van het gebed van koning te zijn van David in 1 Kron. 29:11-13 NBV21 “Geprezen bent U, HEER, God van onze voorvader Israël, voor altijd en eeuwig. 11U, HEER, bent groots en machtig, vol luister, roem en majesteit. Alles in de hemel en op aarde behoort U toe, HEER, U bezit het koningschap en de heerschappij . 12Roem en rijkdom zijn van U afkomstig, U heerst over alles. In uw hand liggen macht en kracht besloten, U beslist wie groot en machtig is.”
C. de eerste protestantse Bijbelvertalingen, (King James Version, Statenvertaling) op basis van de gedrukte Griekse tekst van Erasmus.
Deze aanvulling stond in het late handschrift dat Erasmus gebruikte voor zijn gedrukte Griekse Nieuwe Testament. Deze tekstuitgave is vertaald naar het Duits (Luther), Engels (Tyndale, Coverdale, King James Version) en Nederlands (Statenvertaling) tijdens en na de hervorming.
D. Protestantse gebeden vanaf Koning Henry VIII.
De Engelse koning Henry VIII, hoofd van de Anglicaanse kerk, beval de toevoeging in de Anglicaanse liturgie op te namen.
E. Rooms katholieke gebeden.
In de Rooms-katholieke kerk bidt men nog steeds zonder dit einde, wat ook het geval was in alle kerken voorafgaande aan de Hervorming. Een bevriende oud-voorganger vertelde mij over zijn reis met een groep katholieke priesters naar het land Israël. Als protestant viel hij op toen hij op verzoek het “Onze Vader” bad, en wel met de aanvulling hierboven genoemd.
Tot slot: bid het “Onze Vader” met het einde, maar besef daarbij dat het einde een lofprijs is aan onze God en Vader.
